ΜΕΤΑ ΦΟΝΟΥ ΚΑΙ ΠΑΘΟΥΣ

 

13-5-2013 Διάχρονο Μαίρης Βιδάλη, ΑΘΗΝΑ

 

    «Η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο νοσηρή φαντασία», σκέφτομαι διαρκώς όταν βρίσκομαι ενώπιον ενός τραγικού γεγονότος, που είναι ασύλληπτο με τη λογική. Τι συμβαίνει, όμως, όταν η φαντασία γίνεται πραγματικότητα;

    Σε αυτό το ερώτημα καλείται η θεατρική ομάδα «Εν εξάλλω» να δώσει απαντήσεις και τις δίνει εξαρχής με έναν εντελώς σουρεαλιστικό τρόπο. Καταφέρνουν να δώσουν πληθωρική υπόσταση στην αυτοαποκαλούμενη, μαύρη κωμωδία που ετοίμασαν η Μαρία Βασιλοπούλου και η Λουκία Πεσκετζή. Πάνω στη σκηνή η Μαρία Βασιλοπούλου, η Έλενα Γιαννακάκη, ο Γιάννης Κατσιμίχας, η Βέρα Μακρομαρίδου, η Βάσια Μπάντιου και ο
Κωστής Σαββιδάκης αναλαμβάνουν να την παρουσιάσουν και καταφέρνουν να εχουν ρυθμό, αλλά κυρίως πειστικότητα στο ρόλο τους. Κυριότερα, ομως, λειτουργούν σαν ομάδα, χωρίς να υπάρχουν ουσιαστικα πρωταγωνιστές. Και ίσως εκεί κρύβεται το κλειδί της πειστικότητας που έχει η παράσταση.

   Μέσα στη ζούγκλα της συγκατοίκησης σε μια πολυκατοικία ένας μυστήριος φόνος ταράζει τη γαλήνια ζωή που είχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή όσοι μένουν σε αυτήν. Ως συγκάτοικοι μαζεύονται στο διαμέρισμα που συνέβη ο θάνατος του άτυχου Χρήστου και αρχίζουν να ψάχνουν ποιος έκανε το έγκλημα. Με φωνές υστερικές και απόγνωσης για να μη θεωρηθεί τελικά ως υπαίτιος του φόνου, όλοι οι χαρακτήρες αποκαλύπτουν την υστερική τους πλευρά, που είναι ουσιαστικά κραυγή απόγνωσης για να μη θεωρηθούν υπαίτιοι του φόνου.

     Στην προσπάθεια τους αυτή κατηγορούν ο καθένας ξεχωριστά τους άλλους και ένα-ένα τα κομμάτια του πάζλ αποκαλύπτονται. Κι αυτό γίνεται κυρίως επιστρατεύοντας το καυστικό χιούμορ, στοιχείο βασικό της μαύρης κωμωδίας.

    Με διαρκείς αλληλοκατηγορίες και φωνές που εντείνουν την αίσθηση του εκνευρισμού που διακατέχει όλους, η πλοκή του έργου εξελίσσεται πάνω σε ένα πλαίσιο καταστάσεων που αλλάζουν συνεχώς. Όλοι περνούν από κόσκινο και είναι κάτι που κάνει ο καθένας για τον άλλο, μιας και όλοι έχουν τους λόγους τους για να έχουν διαπράξει το φόνο του Χρήστου. Και μέσα από αυτήν τη λειτουργία ξεσκεπάζεται και η πραγματική τους υπόσταση, αγγίζοντας έτσι μια πραγματικότητα που σε μεγάλο βαθμό συναντάμε στις σαπουνόπερες της τηλεόρασης.

    Η ολοκλήρωση του έργου, όμως, αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις των δημιουργών της μαύρης, αυτής, κωμωδίας που κατάφερε να αποκαλύψει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος με τη σκηνοθεσία του. Με την ολοκλήρωση θα έχετε πολλούς λόγους για να δώσετε τα εύσημα στην ομάδα, μιας και αποκαλύπτει το πώς και τα γιατί τέτοιου είδους έργα έχουν θέση στην τηλεοπτική ζωή και της δικής μας χώρας. Και η πραγματική συζήτηση δεν είναι ουσιαστικά το πώς εξελίχθηκε το έργο στην πορεία του, αλλά στο κατά πόσον τελικά αυτά είναι πέρα από την πραγματικότητα ή πηγάζουν από αυτήν ως έμπνευση και την υπερβαίνουν.

    Το εύστοχο στην αφήγηση του έργου είναι το γεγονός ότι η θέση κάθε υπόπτου για το φόνο δεν ξεδιπλώνεται από την πλοκή, αλλά από την εμπλοκή του στο φόνο. Ουσιαστικά ο φόνος είναι η αιτία και ταυτόχρονα η αφορμή, για να μπορέσουν όλα να μπουν στη θέση τους και να αποκαλυφθεί στο τέλος ότι τελικά η φαντασία μπορεί να πλάσει μια παράλληλη πραγματικότητα. Οπλιστείτε, λοιπόν, με καλή διάθεση και καλή παρέα και η παράσταση θα έχει στο τέλος πολλά να σας δώσει, για να συζητήσετε.

«Διάχρονο» της Μαίρης Βιδάλη
(Πυθέου 52, Ν.Κόσμος)
κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 9.00μμ
τηλ. 6940699046

από 22 Απριλίου έως 18 Ιουνίου
διάρκεια: 120΄
διάλειμμα: 10΄
τιμή εισιτηρίου: 12 ευρώ